جمهوری اسلامی دشمن زن، زندگی، آزادی و زیبایی است. رژیمی در گِل‌مانده و بی‌کفایت که برای رفع و رجوع کوچک‌ترین امور مملکت راه چاره بلد نیست اما در عوض در کشتار و ظلم چیره‌دست است.
حکومت در ایران هر روز زخمی جدید به جان و روان مردم می‌زند و روز بعد بر آن نمک می‌پاشد.
گزارش گاردین درباره شلیک نیروهای سرکوب جمهوری اسلامی به صورت، پستان و اندام جنسی معترضان زن نمونه‌ای بسیار تلخ و ناگوار از این زخم زدن‌هاست.
بر اساس گفت‌وگوی گاردین با چندین عضو کادر درمان در سراسر ایران، نیروهای سرکوب جمهوری اسلامی با تفنگ ساچمه‌ای به صورت، پستان و اندام جنسی معترضان زن شلیک کرده‌اند.
برخی پزشکان و پرستاران -که از ترس بازداشت، معترضان را پنهانی مداوا می‌کنند- به گاردین گفتند اولین بار زمانی متوجه این قضیه شدند که دیدند زنانی که برای درمان مراجعه می‌کنند، جراحاتی متفاوت از مردان دارند.
در مورد مردان، تیرهای ساچمه‌ای اغلب به پا، باسن و پشت آنها شلیک شده بود.
گرچه قطع اینترنت بخش زیادی از سرکوب معترضان در ایران را از چشم جهان پنهان کرده اما عکس‌هایی که کادر درمان برای گاردین فرستاده‌اند، نشان می‌دهند زخم‌های ناجوری بر سراسر بدن معترضان نشسته‌اند؛ ناشی از به کار گرفتن تفنگ ساچمه‌ای که در دست نیروهای سرکوب است و از فاصله نزدیک با آن به افراد شلیک می‌کنند.
برخی تصاویر معترضان هم نشان می‌دهند ده‌ها گلوله ساچمه‌ای تا اعماق گوشت بدن آنها فرو رفته است.
۱۰ متخصص کادر درمان در ایران در گفت‌وگو با گاردین درباره جدی بودن این دست جراحات هشدار دادند و گفتند این زخم‌ها می‌توانند صدها جوان ایرانی را با جراحاتی مادام‌العمر روبه‌رو کنند.
به گفته این پزشکان، موارد شلیک به چشم زنان، مردان و کودکان هم به طرز بارزی زیاد بوده‌اند.
عقده حقارت، دامنگیر نیروی سرکوب منفور
یک دکتر ساکن استان اصفهان گفت که فکر می‌کند مقام‌های جمهوری اسلامی زنان و مردان را به شکلی متفاوت هدف قرار می‌دهند.
او گفت که هدف از شلیک به نواحی خاصی از بدن زنان معترض این است که «آنان می‌خواهند زیبایی و زنانگی این زنان را از بین ببرند».
او ادامه داد: «زنی بیست‌وچند ساله را درمان کردم که به اندام جنسی‌اش دو تیر ساچمه‌ای شلیک شده بود و ۱۰ ساچمه دیگر هم در قسمت داخلی رانش بود. ۱۰ ساچمه داخل ران راحت درآورده شد اما درآوردن دو ساچمه (که به اندام جنسی اصابت کرده بود) دشوار بود چرا که بین مجرای ادرار و دهانه واژن گیر کرده بودند.»
او در ادامه گفت: «خطر جدی عفونت واژن وجود داشت؛ از او خواستم که پیش یک دکتر زنان مطمئن برود ....»
این پزشک ادامه داد: «او گفت که در اعتراضات بود که حدود ۱۰ نیروی سرکوب به گرد او حلقه زدند و به اندام جنسی و ران‌هایش شلیک کردند.»
پزشک مذکور که از مشاهده چنین موردی شوکه شده، گفت که تحمل استرس و دردی که شاهد آن بود برای او دشوار بوده است.
او درباره این زن جوان گفت: «می‌توانست دختر خودم باشد ...»
برخی متخصصان کادرهای پزشکی نیز نیروهای سرکوب از جمله بسیج را به نادیده گرفتن رویه معمول نیروهای ضد‌شورش متهم کرده‌اند چرا که این نیروها پا را هدف می‌گیرند تا به اندام‌های حیاتی آسیب نرسانند.
پزشکی از کرج گفت: «نیروهای سرکوب از سر عقده حقارت به صورت و اندام خصوصی زنان شلیک می‌کنند و با آسیب به این جوانان می‌خواهند از دست عقده‌های جنسی خودشان خلاص شوند.»
فعالان در ایران بر این باورند که خشونتی این‌چنین بر پایه جنسیت، با توجه به قوانین زن‌ستیزانه آخوندهای جمهوری اسلامی جای تعجب ندارد. این‌ها همان ملاهایی‌اند که در سال ۱۳۵۷ به قدرت رسیدند و کنترل کشور را با ضرب و زور وحشیانه، اغلب علیه زنان، به دست گرفتند.
بیمار و پزشک و هیچ‌کس از ستم رژیم آخوندی در امان نیست
طبق گزارش گاردین، بخشی از کارزار ارعاب جمهوری اسلامی هم متوجه تهدید پزشکانی است که مجروحان را درمان می‌کنند.
پزشکی از مازندران به گاردین گفت که در مواجهه با شرایطی چنین خوفناک، او تیرهای ساچمه‌ای -فلزی و پلاستیکی- را با چراغ خاموش از تن معترضان درمی‌آورد تا لو نرود: «زنان (معترض و مجروح) از رفتن به بیمارستان خجالت می‌کشند. بسیاری در خانه مداوا می‌شوند که چنین کاری بسیار خطرناک است.»
روز چهارهم آبان ماه اما صدها پزشک که مقابل سازمان نظام پزشکی تجمع کرده بودند، با تیر ساچمه‌ای نیروهای سرکوب هدف حمله قرار گرفتند.
یک جراح ساکن تهران، همکارانش را که هنگام فرار به پشت و پایشان تیر شلیک شده بود، درمان کرده است.
او گفت که جراحات دست‌کم پنج نفر بسیار جدی بوده و از فاصله نزدیک با تفنگ ساچمه‌ای بهشان شلیک شده: «یکی از افراد زخمی که درمان کردم حتی در اعتراضات نبود بلکه عابر بود ... و فکر نمی‌کرد به او شلیک کنند. اما آنها (نیروهای سرکوب) به هر کس که از خودشان نباشد شلیک کور می‌کنند.»
برایان کاستنر، مشاور ارشد بحران در عملیات نظامی و تسلیحاتی سازمان عفو بین‌الملل، گفت که بر اساس جراحات مشهود در تصاویری که برای گاردین فرستاده شده، مشخص است که تیرها با ساچمه‌زن شلیک شده است.
کاستنر گفت که ساچمه‌زن برای شکار است و استفاده نیروی پلیس از آن قانونی نیست.
کاستنر خاطرنشان کرد از آنجا که نحوه شلیک ساچمه‌زن شکاری با شات‌گان فرق دارد (ساچمه‌زن گلوله را همانند اسپری پخش می‌کند)، تنها از روی عکس نمی‌شود گفت که چه بخش‌هایی از بدن معترضان و از چه فاصله‌ای هدف قرار داده می‌شود.
او اضافه کرد که در دست‌کم یک عکس به نظر می‌رسد قطعه شلیک شده بزرگ و «تک‌گلوله اِسلاگ» است که معمولا برای شکار حیوانات بزرگ‌جثه مثل گوزن به کار می‌رود.
او گفت فردی که به او چنین گلوله‌ای شلیک شده، بسیار شانس آورده که به سر و سینه او نخورده وگرنه کشته می‌شده است.
به گفته کاستنر، پیش از این مستنداتی از شلیک چنین گلوله‌هایی به دست او رسیده بوده و عکسی که برای گاردین فرستاده شده هم بر باقی عکس‌ها صحه می‌گذارد.
شلیک به چشم برای زهر چشم گرفتن
یک جراح ساکن تهران گفت یکی از افرادی که برای معالجه به او ارجاع داده شده، یک عابر ۲۵ ساله بوده که در اوایل اعتراضات به صورت او شلیک شده و گلوله‌های ساچمه‌ای به چشم و سر و صورت او اصابت کرده: «او تقریبا از هر دو چشم نابینا شده و تنها تشخیص نور و روشنایی دارد و در وضعیت خوبی به سر نمی‌برد.»
این مورد یکی از صدها گزارش درباره معترضانی است که بینایی‌شان را پس از شلیک شدن به چشم از فاصله نزدیک، از دست داده‌اند.
عکس‌هایی که در آن ساچمه به تخم چشم اصابت کرده به دست گاردین رسیده است.
پیش از این بیش از ۴۰۰ چشم‌پزشک در ایران با امضای نامه‌ای مشترک به محمود جباروند، رییس انجمن چشم‌پزشکی، درباره نابینا کردن عمدی معترضان هشدار داده بودند.
یکی از چشم‌پزشکانی که این نامه را امضا کرده گفته است که آنها چهار بیمار که بینایی‌شان را تقریبا کامل یا تا حدودی از دست داده بودند، مداوا کرده. از جمله پسری ۲۰ ساله که عکس‌برداری‌های او نشان داد ۱۸ تیر ساچمه‌ای در سر و صورت اوست.
او گفت: «حالم خراب شد. خیلی خشمگین بودم و وقتی دردشان را می‌دیدم اشک به چشمم می‌آمد. چشم حساس‌ترین نقطه بدن انسان است و این که فکر می‌کنی این مجروحان همه جوان‌اند و باید یک عمر با این معلولیت و بینایی کم برای باقی زندگی کنند، خیلی دردناک است.»
او ادامه داد: «موارد مشابهی هم از همکارانم شنیده‌ام و آسیب‌های چشمی در اعتراضات اخیر بسیار بیشتر است. از هزار مورد بیشتر است.»
او گفت که چشم‌پزشکان هنوز منتظرند به نامه‌شان به جباروند پاسخی داده شود.
گاردین تصاویر جراحات واردشده به چشم و سر معترضان را به ایان هاچیسن، یک جراح فک و صورت در بریتانیا نشان داده است.
هاچیسن، بنیانگذار خیریه‌ای به نام «نجات چهره‌ها» است که درباره پژوهش‌های مرتبط با جراحی فعالیت می‌کند.
او گفت که تصاویر نشان می‌دهند به افراد از فاصله نزدیک با شات‌گان و مستقیما به هر دو چشم شلیک شده که آسیب جدی دائمی یا نابینایی در پی داشته است.
هاچیسن همچنین گفت که جراحات نشان می‌دهند (معترضان) را در حالت ثابت نگه داشته‌اند و توانایی چرخاندن سرشان را هم نداشته‌اند.
رژیم می‌داند که معترضان برای چنین جراحات جدی‌ای به درمان پزشکی نیازمندند پس نظارت در بیمارستان‌ها را هم افزایش داده است.
یک پزشک از بیمارستانی در شیراز گفت که اخیرا نیروی حراست جدیدی بیرون بخش اورژانس چشم‌پزشکی مستقر شده است.
بنا بر روایت این پزشک، این نیروی جدید ورود و خروج همه را زیر نظر دارد و هر بار از کادر درمان می‌خواهد کارت شناسایی و کارت مشخصاتشان را نشان دهند.
این پزشک در ادامه گفت این اولین بار بوده که دیده است چنین اتفاقی در بیمارستان می‌افتد و به نظر می‌رسد اضافه شدن (این نیرو) به حراست پس از افزایش شمار معترضانی اتفاق افتاده است که با آسیب‌های چشمی مراجعه کرده‌اند.»
از سوی دیگر اما در بقیه نقاط ایران، به ویژه در کردستان که حکومت راه دسترسی به شهرها را بسته است، داوطلبان ناچارند پای پیاده و پنهانی، پانسمان و دارو به مردم مجروح برسانند.
سوران منصورنیا، فعال حقوق‌بشر کُرد که عضوی از کمیته پزشکانی است که با همکاری شهروندان به کردستان دارو می‌رسانند و زخمیها را پنهانی مداوا می‌کنند گفت: «شمار زخمیها بسیار زیاد است. هر روز از مرگ فردی مجروح که از ترس بازداشت به بیمارستان مراجعه نکرده، خبری به ما می‌رسد.»