قطعنامه آتشبس در غزه از سوی آمریکا وتو شد تا لحظهای تعیینکننده برای سازمان ملل متحد رقم بخورد. این سازمان اساس خود را بر چهار رکن صلح، امنیت، حقوق بشر و حاکمیت قانون و توسعه گذاشته است اما این ارکان، امروز بیش از همیشه برای مردم غزه ناآشنا و دور به نظر میرسند.
وتوی قطعنامه آتشبس از سوی آمریکا در مقابل رای مثبت ۱۳ عضو از ۱۵ عضو شورای امنیت سازمان ملل قرار گرفت. این طرح از حمایت بیش از ۸۰ کشور دیگر برخوردار بود.
اسکاینیوز در گزارشی به چالشها و زوایای مختلف این رخداد پرداخته است.
قبل از اینکه پیشنویس قطعنامه روی کاغذ بیاید، نتیجه مشخص بود
اسکای نیوز نوشت همه اعضا از قصد آمریکا به عنوان یکی از اعضای دائم شورای امنیت سازمان ملل متحد برای وتوی قطعنامه آتشبس آگاه بودند و آن را بهعنوان یک واقعیت در نظر داشتند. واقعیتی که برای عدهای مایه تاسف بود.
نیکلاس دی ریویر، سفیر فرانسه در سازمان ملل در این مورد به اسکای نیوز گفت: «شکست یک قطعنامه به دلیل وتو، شکست شورای امنیت سازمان ملل است.»
دی ریویر خواهان زمان بیشتری برای مذاکره به منظور رسیدن به توافق بود چون از خطر شکست شورای امنیت در اتخاذ تصمیم مناسب، بیم داشت.
چرا آمریکا قطعنامه سازمان ملل را برای آتشبس در غزه وتو کرد؟
همانطور که رایگیری شب گذشته سازمان ملل متحد نشان داد، اسرائیل همچنان از حمایت قدرتمندترین متحدان خود، ایالات متحده و بریتانیا برخوردار است. بریتانیا به این قطعنامه رای ممتنع داد.
در نهایت ساعت ۳:۴۵ بعد از ظهر به وقت نیویورک بود که نتیجه رایگیری با وتو از سوی آمریکا روبهرو شد.
نماینده آمریکا دلیل وتو از جانب دولت متبوع خود را جلوگیری از بروز جنگ در آینده عنوان کرد.
او گفت: «ما از صلح پایدار حمایت میکنیم در حالی که حماس تمایلی به رسیدن به چنین شرایطی ندارد و آتشبس فقط بذر جنگ بعدی را خواهد کاشت و به نفع حماس خواهد بود.»
آمریکاییها دست خود را علیه قطعنامه آتشبس بالا بردند. بنابراین خواست اقلیت، نتیجه رای اکثریت را لغو کرد. دور میز سازمان ملل متحد، مانند اتفاقی که در سراسر جهان روی میدهد، همیشه یک قسمت تعیینکننده وجود دارد.
هدف اصلی اسرائیل در حملات زمینی
اسکاینیوز نوشت که هدف اصلی حمله زمینی اسرائیل به جنوب غزه، هدف قرار دادن رهبری حماس است: «آنها معتقدند سران حماس در اطراف خان یونس و به احتمال زیاد در یک سیستم تونلی وسیع پنهان شدهاند.»
برای اسرائیلیها تصور اینکه یحیی سنوار و محمد ضیف هنوز زنده و آزاد هستند و ممکن است از غزه خارج شوند، سخت است.
توان اجرایی سازمان ملل
به نظر میرسد سازمان ملل متحد مانند قبل در اجرای هر یک از ارکان اساسی خود، حتی پس از رایگیری ناتوان است.
آنتونیو گوترش، دبیرکل این سازمان جلسه رایگیری برای آتشبس را با صحبت درباره مردم غزه و گرسنگی و درماندگی آنها آغاز کرد.
او سخنان خود را در قالب ماده ۹۹ منشور سازمان ملل متحد، مکانیزمی برای برخورد با هر گونه تهدید صلح و امنیت بینالمللی مطرح کرد که برای دههها مورد استفاده قرار نگرفته است.
رییس سازمان ملل قبلا بارها در مورد رنجی که غیرنظامیان در غزه مجبور به تحمل آن هستند، هشدار داده است.
او سعی داشت با صحبتهایش شورای امنیت را تحت تاثیر بحران غزه قرار دهد اما در نهایت نتوانست اثری بر نتیجه جلسه شورا بگذارد.
بر اساس گزارش اسکاینیوز، در همهجا برای مردم غزه همدردی وجود داشت اما با وجود تمام صحبتها درباره نگرانیهای بشردوستانه، اختلافات زیادی در مورد اقدام عملی مورد نیاز وجود دارد و در مورد سازمان ملل، این اولین باری نیست که چنین اتفاقی میافتد.