شیرین عبادی، برنده جایزه نوبل صلح، در واکنش به تهدید مهران عباسیان، خبرنگار ایراناینترنشنال از سوی جمهوری اسلامی، مماشات غرب با تهران را محکوم کرد. دو نماینده پارلمان سوئد هم خواهان حمایت از خبرنگاران و احضار دیپلمات‌های جمهوری اسلامی شدند.
علیرضا آخوندی در نامه‌ای به وزیر امور خارجه سوئد و آزاده رجحان، در نامه‌ای به وزیر فرهنگ این کشور به تهدید عباسیان واکنش نشان دادند.
آخوندی در نامه به توبیاس بیلستروم نوشت: «دولت سوئد باید صراحتا به دولت سرکش جمهوری اسلامی اعلام کند ما چنین حملاتی را نسبت به جامعه خود تحمل نخواهیم کرد.»
او با تاکید بر اهمیت آزادی بیان و مطبوعات، از وزیر امور خارجه سوئد خواست دیپلمات‌های جمهوری اسلامی را احضار و پیام محکمی به آنان منتقل کند.
آخوندی با اشاره به اینکه پوریا زراعتی، مجری تلویزیون ایراناینترنشنال در لندن اخیرا با چاقو هدف حمله قرار گرفت، گفت: «هیچ زمانی برای اتلاف وقت نیست. باید همین حالا جلوی این کارها گرفته شود.»
زراعتی، یکی از مجریان تلویزیون ایراناینترنشنال، روز جمعه ۱۰ فروردین از سوی سه مهاجم هدف حمله با چاقو قرار گرفت و برای چند روز در بیمارستان بستری شد.
حدود دو ماه پس از آن واقعه و در روز سه‌شنبه ۲۲ خرداد، مهران عباسیان، خبرنگار ایراناینترنشنال در سوئد در پی تهدیدهای امنیتی که پلیس سوئد آن را «جدی و واقعی» ارزیابی کرد، در خانه امن ساکن شد.
مهران عباسیان در این زمینه گفت یک گروه تبهکار در سوئد از طرف جمهوری اسلامی مامور کشتن او و یکی از همکارانش شده است.
در واکنش به این تهدید، آزاده رجحان، دیگر نماینده ایرانی‌تبار پارلمان سوئد نامه‌ای به پریسا لیلیستراند، وزیر فرهنگ این کشور نوشت و از او سوال کرد چه تدابیری برای حمایت از روزنامهنگاران خارجی اندیشیده شده است؟
رجحان در این نامه نوشت روزنامهنگاران خارجی از کشورهایی فرار کرده‌اند که در آن روزنامه‌نگاری می‌تواند جان آنان را به خطر بیندازد.
او تاکید کرد: «بسیاری از اوقات آن‌ها از کشورهای خود فرار می‌کنند تا به گزارش در مورد موضوعات حساسی که هم بر کشورهای خود و هم بر جهان خارج تاثیر می‌گذارد، ادامه دهند.»
این نماینده پارلمان یادآور شد این روزنامهنگاران اغلب هدف تهدیدها قرار می‌گیرند و رژیم‌هایی چون جمهوری اسلامی می‌کوشند حتی در خارج مرزهای خود، آن‌ها را ساکت کنند.
شیرین عبادی نیز در پستی در اینستاگرام خود در واکنش به تهدید شدن عباسیان تاکید کرد انفعال دولت‌های غربی در مماشات با «نظام جنایتکار» باعث تعجب است: «سیاست‌مداران و تصمیم‌گیرندگان این کشورها دقیقا با چه سطحی از تهدید باید مواجه شوند تا رویه خود را نسبت به تروریسم دولتی جمهوری اسلامی تغییر دهند؟»
به گفته عبادی، تهدید جان عباسیان نه اولین مورد از برنامه نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی است و نه آخرین موردش اما: «افزایش این رویه خطرناک نتیجه سستی مقامات اروپایی و مماشات با حامیان تروریستش در خاک اروپا است.»
جمهوری اسلامی بارها به شکلی علنی کارکنان شبکه ایراناینترنشنال را تهدید کرده که یکی از جدیدترین نمونه‌هایش، پست کاظم غریب‌آبادی، معاون قوه قضاییه در شبکه اجتماعی ایکس در روز ۱۸ خرداد است.
غریب‌آبادی در این پست، ایراناینترنشنال را «شبکه تروریستی» خواند.
حدود ۱۰ روز پیش پنج گزارش‌گر ویژه سازمان ملل متحد خشونت فرامرزی و «تهدید به مرگ و ارعاب کارکنان ایراناینترنشنال» را محکوم کرده بودند.
جدیدترین نمونه این تهدیدها در مورد عباسیان واکنش‌های متعددی از سوی شخصیت‌های سیاسی و احزاب مختلف در پی داشته است.
اولریکا هیلرت، رییس انجمن روزنامهنگاران سوئد ضمن ابراز نگرانی از این موضوع، پرونده تهدید عباسیان را بسیار جدی و «تلاشی آشکار برای ساکت کردن یک روزنامه‌نگار و آزادی بیان» خواند.
او تاکید کرد «دیکتاتوری ایران» نباید قدرت این را داشته باشد که کار روزنامه‌نگاری را در سوئد کنترل کند.
عباسیان پیش‌تر نیز بارها و به ویژه در جریان پوشش دادگاه حمید نوری در سوئد، در رسانه‌های اجتماعی پیام‌های تهدید‌‌آمیز دریافت کرده بود.
دیوان عالی سوئد روز ۱۶ اسفند سال گذشته فرجام‌خواهی نوری را رد کرد و حکم حبس ابد او به اتهام دست داشتن در اعدام زندانیان سیاسی دهه ۶۰ در ایران قطعی شد.
شبکه ایراناینترنشنال پیش از این و در ۲۹ بهمن سال ۱۴۰۱ پس از تهدیدهای امنیتی مجبور شد پخش تلویزیونی خود را به طور موقت از لندن به واشینگتن منتقل کند.
ایراناینترنشنال روز سوم مهر ۱۴۰۲ بعد از وقفه‌ای چند ماهه، پخش برنامه‌های خود را از استودیوی جدید در لندن از سر گرفت.
در جریان یکی از تلاش‌ها برای «انجام عملیات تروریستی علیه ایراناینترنشنال»، یک تبعه اتریشی چچنی‌تبار به نام محمد‌حسین دوتایف در بهمن سال ۱۴۰۱ از سوی پلیس متروپولیتن شناسایی و بازداشت شد.
دادگاه کیفری مرکزی انگلستان روز جمعه اول دی ۱۴۰۲ دوتایف را به اتهام «اقدام تروریستی علیه ایراناینترنشنال» به سه سال و شش ماه زندان محکوم کرد.