پس از صحبتهای محمد دادکان، رییس پیشین فدراسیون فوتبال، درباره عادل فردوسیپور، روزنامه اعتماد در تحلیلی نوشته دلیل اینکه دادکان گفته فردوسیپور «تنور مسئولان را گرم میکرد»، بیتوجهی مجری برنامه ۹۰ به دو خواسته جامعه فوتبال بوده؛ حق پخش تلویزیونی و ورود زنان به ورزشگاهها.
محمد دادکان، رییس پیشین فدراسیون فوتبال، در گفتوگو با ورزش مدیا، گفت که عادل فردوسیپور را «حلال نمیکند» و ناراحتیاش را به مجری و گزارشگر پیشین تلویزیون گفته است. دادکان در این گفتوگو با انتقاد از فردوسیپور گفته که تا وقتی در تلویزیون برنامه داشته، «تنور مسئولان را داغ میکرد!»
دادکان در پاسخ به اینکه نظرش درباره عادل فردوسیپور چیست، به ورزش مدیا گفت: «عادل فردوسیپور قابل احترام است. اما آن زمان كه سر كار بود هر چه از او میخواستند اجرا میكرد. وقتی آمد كنار و در اواخر كارش يك نوع جبههای گرفت و خوب هم حرف زد. ولی يك سوال پرمعنا اينجا برای عادل وجود دارد. اينكه آن موقع كه بود چرا به واقعيتها نمیپرداخت؟ بيشتر تنور را برای مسوولان داغ میكرد نه مردم.»
دادکان با اشاره به حضورش در برنامه نود در انتهای دهه هشتاد، گفت: «شبی كه مرا دعوت كرد بروم تلويزيون به برنامه ۹۰ و فيلمش الان هست ايشان تا ۳ ميليون و خردهای اساماس را خواند. از آنجا به بعد تا آخر برنامه ديگر نخواند. من فردای آن روز رفتم مشهد. حرم كه بودم آقای فردوسیپور به من زنگ زد. گفت آقای دادكان مرا ببخش. من آن موقع روبهروی حرم بودم گفتم هرگز نمیبخشم. شما چرا مال مرا نخواندی كه مردم چقدر آمدند و نسبت به ما حساسيت نشان دادند؟ گفت توی گوش من گفتند آمار محمد دادكان را نخوان. از من حلاليت طلبيد و من هم سفت ايستادم و گفتم نه! تو را نمیبخشم و حلالت نمیكنم.»
اعتماد دراینباره نوشته: «اشاره محمد دادكان به برنامه نودی است كه در اوج اعتراضات سال ۸۸ و بعد از انتخابات رياستجمهوری پخش شد. دادكان كه در سال ۱۳۸۵ با دستور معاون احمدینژاد از رياست فدراسيون فوتبال بركنار شده بود پس از ناكامی ايران در صعود به جام جهانی ۲۰۱۰ به برنامه ۹۰ رفت و يكی از جنجالیترين شبهای اين برنامه را با صحبتهای آتشين و نيشدار خود رقم زد. در همان برنامه بود كه دادكان در آنتن زنده گفت من دو تا افتخار در زندگی دارم؛ يكی گرفتن نشان افتخار از دست محمد خاتمی و ديگری اخراج به دست محمود احمدینژاد. گفتن اين جمله در شرايطی كه دوگانه موسوی-خاتمی با احمدینژاد در كشور وجود داشت و رييسجمهور پيشين كشور ممنوع التصوير شده بود و اسمش در صداوسيما نمیآمد سروصدای زيادی به پا كرد.»
در ادامه این گزارش آمده: «جدا از اينكه دادكان بابت سانسور ميزان مخاطبان و واكنشدهندگان به برنامهای كه در آن حضور داشته به حق عصبانی شده بود يك مورد ديگر هم در كارنامه فردوسیپور وجود دارد. موردی كه دادكان به آن اشاره كرده است: اينكه چرا تا زمانی كه فردوسیپور يك برنامه پربيننده داشت بيشتر از اينكه برای مردم كار كند تنور مسوولان را داغ میكرد؟»
اعتماد در ادامه نوشته که فردوسیپور به دو دغدغه جامعه فوتبال بیتفاوت بوده: «اول از همه بحث حق پخش تلويزيونی كه برنامه ۹۰ هيچگاه به آن ورود نكرد آن هم با دست فرمان «چاقو كه دسته خودش را نمیبرد». در واقع عادل كه خودش را فرزند رسانه ملی میداند هيچگاه مديران صداوسيما را بابت اينكه حق پخش تلويزيونی را در اختيار باشگاهها قرار نمیدهد مواخذه نكرد و به چالش نكشيد. دوم بحث ورود زنان به استاديوم. عادل فردوسیپور هيچگاه در برنامه ۹۰ در مورد اين مطالبه ملی و مهم كلام قابل توجهی به زبان نياورد، چراكه مشخصا با سياستهای كلی صداوسيما كه متاثر از بخش تندرو و راديكال جامعه بود همخوانی نداشت.»